Door Peter Boel
In de vierde KNSB-ronde was het weer feest, met een behoorlijk aantal inzendingen (die niet allen de shortlist haalden) en ook een stel interessante vondsten in de Meesterklasse. Juryleden Willy Hendriks en Rick Lahaye hadden er een flinke klus aan en beiden kwamen met hun eigen favoriet. Uiteindelijk ging de prijs naar een origineel dame-offer door Alexander Polak in de Eerste Klasse A, met een neuslengte voorsprong op Meesterklasser Michiel Bosman die een sterk lange termijn-kwaliteitsoffer pleegde (de voorkeur van Lahaye). Polak ontvangt de prijs, het boek The Real Paul Morphy van Charles Hertan, van zijn eigen werkgever New In Chess.
De juryleden kenden punten toe aan elke kandidaat, elk in een schaal van 1 tot en met 6 (bij zes partijen). De maximumscore voor een kandidaat was in deze ronde dus 12 punten.
Voor het geval dat Bosman teleurgesteld mocht zijn in de uitslag kwam Hendriks met de volgende passage uit zijn komende boek dat wij alvast van harte aanbevelen, The Philosopher and the Housewife (over Nimzowitsch versus Tarrasch, waarschijnlijk uitkomend in januari 2025 en ook bij New In Chess):
“De uiteindelijke voorkeur voor Polak’s partij brengt de klacht van Siegbert Tarrasch in herinnering nadat hij tot zijn ontzetting bij het toernooi van Sint Petersburg 1914 voor zijn overwinning op Aron Nimzowitsch slechts de tweede schoonheidsprijs had gekregen (de eerste ging naar Capablanca voor zijn zege op Bernstein):
Diese für die Preisrichter ziemlich blamable Entscheidung liegt wohl hauptsächlich daran, daß der Vorsitzende des Kollegiums Mr. Burn war, ein nüchterner Engländer ohne künstlerischen Geschmack, der die Schönheit einer Partie nach der Dicke der in ihr geopferten Figur bemißt.
Wellicht kan Michiel hieruit troost putten,” aldus ‘Amos’ Hendriks.
Alexander Polak – Maksymilian Markuszewski
Klasse 1A, LSG 2-Caïssa
De winnaar met 11 jurypunten. Willy Hendriks schreef: “Aan het eind van een lange theorievariant raakte zwart in de problemen die hij op probeerde te lossen met wat de Engelsen ‘castling into it’ noemen. Dat heeft hij geweten! Wit kreeg een geweldige aanval dankzij een dameoffer dat hij al tevoren gepland moet hebben. Toen zwart zijn dame terug moest offeren stond wit nog steeds een kwaliteit achter, maar daarvoor had hij een pion en nog steeds prachtige compensatie. Het mooie mat aan het slot was een passende bekroning.” En Rick Lahaye: “Vanuit wit gezien een hele mooie pot in de Najdorf. Prachtig offer van de dame. Een mooi voorbeeld van activiteit > materiaal. Ook de eigen analyse van de winnaar, waarin die uitlegt waarom hij voor bepaalde varianten ging, is top (een winnende variant zegt bijvoorbeeld niks over hoe lastig spelen het is). Tal zou trots zijn!”
Het commentaar in deze partij is van Alexander Polak zelf.
1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.Lg5 e6 7.f4 Le7 8.Df3 Dc7
Alles is tot nu toe a tempo gespeeld. Ik ben met beide kleuren redelijk thuis in de Najdorf, maar ik vermoedde dat mijn jonge tegenstander de theorie beter kende. Lang rokeren is hier uiteraard de hoofdzet, dus ik ging voor wat anders.
9.Ld3?!
En dat werkte; mijn tegenstander begon na te denken.
9.0–0–0 Pbd7 10.g4 geeft wit de kans zijn initiatief op te bouwen zonder de loper op f1 te committeren, en is gewoon beter. De spoken op de damevleugel na …b5-b4 en …a6-a5 doen niet onder voor het witte initiatief aan de andere kant. Ook heeft de witte loper meer flexibiliteit; hij kan bijvoorbeeld naar g2 om zijn toekomstige tegenhanger op b7 onschadelijk te maken. Mijn tegenstander zei achteraf dat alle varianten in elkaar uitmonden, wat voor zwart misschien zo is, maar ik had toch wel een beetje spijt van mijn Ld3-keuze.
9…Pbd7 10.0–0–0 b5
11.Lxf6
Deze ongeprovoceerde ruil is niet ongebruikelijk in veel Sicilianen, maar hier minder goed. Sterker nog, zwart had op de vorige zet een serieus theoretisch alternatief in 10…h6. De computer vindt nu al dat wit zijn openingsvoordeel heeft weggegeven, maar ik vind de stelling er over een paar zetten toch vrij prettig uitzien. Ook hier speelt het psychologische effect een rol: mijn tegenstander dacht relatief lang na, terwijl er maar één goede manier is om de loper terug te slaan.
11…Pxf6
11…Lxf6 12.e5 Lb7 13.Pcxb5 axb5 14.Pxb5 verliest tactisch; 11…gxf6 12.Dh5 geeft wit groot voordeel, met een statische zwakte op f7 en initiatief in het centrum.
12.g4 Lb7 13.g5 Pd7 14.h4
Hoewel de computer de stelling nog steeds taxeert als gelijk, lijkt het me prettiger spelen voor wit. De pionnen op de koningsvleugel zijn vergevorderd en mobiel, en de zwarte aanval is nog niet op gang gekomen.
14…Db6 15.Pce2 Pc5
Dit is fout. Wit krijgt nu de kans door te drukken op de koningsvleugel zonder het veld e5 aan het paard af te moeten staan.
16.f5
16…d5
Ook dit ziet er logisch uit, maar is wederom niet goed. Zwart moet snel rokeren en indammen.
16…0–0–0 17.fxe6 fxe6 18.Df7 Td7 19.Dxg7 geeft wit nog geen 0.3 voordeel, ondanks de pluspion. Zwart kan verassend snel counteren in het centrum. Mijn tegenstander en ik hadden dit allebei uiteraard niet gezien; ik ging er ook van uit dat 16…d5 zijn beste zet was.
16…e5 17.f6! is een thematische pointe, met groot voordeel voor wit.
17.e5 exf5?!
Wit stond al duidelijk beter, maar dit is zo’n enorme concessie dat ik er eigenlijk meteen een kwal tegenaan wilde gooien met 18.Pxf5. De computer vindt dit ook het beste, al doet 18.Lxf5 er niet veel voor onder.
18.Lxf5
18.Pxf5 d4 19.Dh3 Lxh1 20.Dxh1 Td8 21.Pxg7+ Kf8 22.Pf5 geeft, op zijn zachtst gezegd, genoeg compensatie voor de kwaliteit.
18…0–0?
Een opzichtige fout. Kort rokeren in de Najdorf is zelden een goed idee, maar met de pionnen op g5 en h4 pist zwart hier al helemaal tegen de wind in.
18…g6 19.Lg4 Pe4 is het beste voor zwart, maar wit houdt voordeel.
Dan nu de reden dat ik dit allemaal doe. Het partijverloop vanaf hier was vrij spectaculair. Voordat we beginnen met de leukigheid, gebiedt het siliconenbrein mij te vermelden dat 19.Lxh7+ beter was dan wat ik speelde, met een +6 evaluatie. Ik moet bekennen dat ik er geen seconde naar heb gekeken. Er sprong mij direct een variant in het oog die totale chaos produceert en die me te leuk leek om niet te spelen.
19.Dh5!?
Trapt ogenschijnlijk in een vork, maar zo simpel is het uiteraard niet.
Voor de goede orde: 19.Lxh7+ Kxh7 20.Dh5+ Kg8 21.Pf4 g6 22.Dh6 Tfc8 23.e6 Lf8 24.exf7+ is rigoureus winnend, maar een +6 evaluatie zegt niks over hoe makkelijk de zetten te vinden zijn. In de tussentijd staan we wel gewoon een stuk achter.
19…g6 20.Dh6!
Oké, pion g6 staat gepend, dus zwart kan niet slaan op f5. Zelfs als de zwarte dame niet op de zesde rij stond zou …gxf5 Pxf5 snel mat gaan. De witte dame staat veel te dicht bij de zwarte koning. Maar veel velden heeft ze niet. Geen, om precies te zijn. Het leek mij daarom dat zwart maar één logisch plan had.
20…Tfd8
[Noot PB: Gezien het vervolg (zie zet 25) lijkt 20…Tfe8 hier beter. Dan wint echter 21.e6 Lf8 22.exf7+ Kh8 23.Lxg6 Lxh6 24.fxe8D+ Txe8 25.Lxe8 Lg7 26.Thf1 – ook een sterk dame-offer, maar met een minder duidelijke uitkomst.]
21.h5! Lf8
Dame ingesloten. Wit lijkt het vergooid te hebben. Sterker nog, vrijwillig op h6 gaan staan lijkt achteraf gewoon een dom plan. Gelukkig had ik nog iets verder gekeken.
22.hxg6!
De aanval duurt voort! De hierop volgende zetten zijn geforceerd.
22…Lxh6 23.gxf7+ Kxf7 24.Txh6
Dit is de stelling die ik voor ogen had toen ik 19.Dh5 speelde. Wit heeft slechts een loper en een pion voor de dame, maar daar staan veel zwarte problemen tegenover. De dame hangt, h7 hangt, wit heeft een brede blokkade op de zesde rij en de d1-toren gaat nog in actie komen. Zwart moet terugofferen.
24…Dxh6 25.gxh6
Achteraf kunnen we 19.Dh5 zien als een soort kwaliteitsoffer. Maar wit staat nog steeds veel beter. h7 is extreem zwak, e5 is stabiel, h6 is een tikkende tijdbom en de zwarte stukken staan passief opgesteld.
25…Te8
25…Tg8? 26.b4! gevolgd door Le6+ met kwaliteitswinst is een leuk detail.
26.Pf3?!
Meteen doorpakken met 26.b4 en 27.Tf1 was beter. Maar goed, ik heb zojuist mijn dame geofferd en teruggewonnen, dus ik had er geen bezwaar tegen om hier een beetje op de handrem te spelen.
26…Te7 27.Pg5+
Zwart heeft een keuze: h7 opgeven of er voor altijd aan vastzitten. Tot mijn vreugde koos mijn tegenstander voor het laatste. Hij begon hier ook in tijdnood te komen.
27…Kg8 28.Tg1! Kh8 29.e6!
Dat wit een kwaliteit kan gaan winnen op f7 is triviaal. Waar het om draait is dat zwart totaal wordt vastgebonden.
29…Tf8 30.Pd4 Lc8 31.Kd2!
Met een vastgebonden tegenstander moet je altijd rustig je tijd nemen.
31…Pb7?
De verliezende blunder. Concreet rekenwerk leidt hier tot winst, maar in de winnende variant had de stelling nog wel een mooiigheidje voor me in petto.
32.Pc6 Tc7 33.e7
De toren op f8 is overbelast. Zwart moet op e7 offeren. Maar blijft Lf5 niet hangen?
33…Txe7 34.Pxe7 Lxf5
35.Pf7+
Deze moest ik nog even zien. Mijn tegenstander was zo sympathiek me het mat te laten uitvoeren.
35…Txf7 36.Tg8#
Feest!
Michiel Bosman – Remco Sprangers
LSG IntelliMagic-De Stukkenjagers
Deze partij was met 10 jurypunten een uitstekende nummer twee. Hendriks: “In een scherpe Benoni werd lange tijd de theorie gevolgd maar in plaats van het eerder gespeelde 14.Pc4 week wit af met 14.0–0 en offerde daarmee een pion en meteen daarop een kwaliteit. Dat gaf prachtige compensatie en hoewel zwart zich misschien sterker had kunnen verdedigen liep het uit op een positionele wurgpartij. Een overtuigend geheel.”
De partij werd door Lahaye zelfs hoger ingeschat dan die van Polak: “Een heel mooie en interessante pot. Na 11.Pxe4 van Sprangers ontstond alle hectiek. Bosman reageerde hier voortreffelijk op en offerde met 14.Pc4!! een toren en twee pionnen voor een stuk. Sprangers accepteerde het offer (wellicht was 14…Pd7 en alles negeren beter) en vroeg aan Bosman dit allemaal maar eens even te bewijzen. En dat deed hij! Een heel interessant offer! Het leek alsof Bosman ‘Go’ aan het spelen was vanaf dat punt en het hele bord probeerde te domineren (zie bijvoorbeeld de stelling na de zet 19.Tb1). De zwarte damevleugel lag lam. Wellicht was het niet perfect gespeeld zoals de computer het zou willen, maar de originaliteit en de moeilijkheidsgraad van het offer en het verdere uitspelen was heel fraai! Wit heeft steeds beter gestaan en zwart kreeg vaak heel moeilijke keuzes voorgeschoteld.”
1.d4 Pf6 2.c4 c5 3.d5 e6 4.Pf3 exd5 5.cxd5 d6 6.Pc3 g6 7.h3 Lg7 8.e4 0–0 9.Le3 Te8 10.Pd2 a6 11.a4
11…Pxe4
Een bekend schijnoffer; zwart wint het stuk meteen terug vanwege de penningen over de e-lijn. Het is zwarts beste optie hier, maar er is meteen een tendens zichtbaar: zwart ruimt stuk voor stuk zijn eigen koningsvleugel leeg.
12.Pcxe4 f5 13.Le2 fxe4
14.0–0!?
Een slippertje of bewust?! In deze stelling wordt de b-pion altijd gedekt met 14.Pc4, onder andere nog door Carlsen tegen Rapport eerder dit jaar.
14…Lxb2?
En Remco hapt! Maar daar verdwijnt nu ook het laatste zwarte stuk van de koningsvleugel; wat overblijft is een onderontwikkeld hoopje op de damevleugel. Beter lijkt het door Lahaye aangegeven ontwikkelen met 14…Pd7.
15.Pc4!
Dit type kwaliteitsoffer komt vaker voor en wordt bijna altijd ontweken door zwart. Hoe langer je kijkt, hoe duidelijker de witte compensatie wordt. Toch was er moed voor nodig omdat er voorlopig nog geen concrete dividenden zijn.
15…Lxa1 16.Dxa1 Tf8 17.a5!
Schroeft aan.
17…Lf5
De ‘bevrijdingszet’ 17…Df6 verliest helaas meteen na 18.Dxf6 Txf6 19.Pb6.
18.g4
Terug in je hok!
18…Lc8 19.Tb1
Lh6 was nu en eerder sterk geweest, maar Bosman toont aan dat wit ook zonder die zet kan.
19…Pd7
Er is inmiddels geen andere zet.
20.Pxd6 De7 21.Pc4
Hierna kan wit het heel rustig opbouwen, daarom probeert Sprangers een soort tegenaanval op te zetten:
21…Dh4 22.Kg2!?
Directer was 22.d6 en daarna het paard wegzetten om c4 vrij te maken voor de loper; dan moet de zwarte dame op haar schreden terug naar f6.
22…Tf3!? 23.Th1
23…Tf8?
Tja… praktisch beter was 23…h5! 24.Db1 Pf6 (24…hxg4? 25.Dxe4) en dat ziet er zowaar weer spannend uit.
24.Db2 Df6 25.Dc2
Wit staat hier zo mooi dat de engine zelfs voor 25.Dxf6 Txf6 26.Tb1 gaat.
25…Te8 26.Tb1 Tb8 27.g5 Df8 28.Dc3 Dg7
29.Dxg7+
Bosman komt tot dezelfde conclusie! Immers, de dame is zwarts beste stuk.
29…Kxg7 30.Lf4 Ta8 31.Pd6 Tf8 32.Lg3
Het is zonde van het witte paard, maar 33.Pxc8 en 34.Txb7 wordt nu toch wel een heel vervelende dreiging. Dus:
32…Tf5 33.Pxf5+ gxf5 34.h4
Wit staat nog steeds een pion achter, maar het lijkt of hij er een paar voor staat, en haast heeft hij niet.
34…Kf7 35.h5 Ke7 36.Lf4 Pf8
Geeft de pion terug in de hoop zijn stukken te kunnen bevrijden. Op 36…Kf7 doet wit bijvoorbeeld 37.Lc4 en/of eerst 37.Kg3. Bosman kennende, waarschijnlijk dat laatste!
37.Tb6 Ld7 38.Txb7 Tc8 39.Lc4!
Laat nog steeds geen enkel tegenspel toe.
39…Kd8 40.Ld6
En zwart verliest op klaarlichte dag een stuk. Sprangers gaf op.
Piet Peelen – Merijn van Delft
Zukertort Amstelveen-Apeldoorn
Routinier Piet Peelen nam ‘revanche’ voor het debacle in ronde 2 tegen Mohammadi Nia Borna (zie ons verslag van die ronde!) met een mooie aanvalsoverwinning op IM Merijn van Delft. Hendriks tekende aan dat Van Delft deze bewuste variant van het Koningsindisch eerder heeft gespeeld en dat Peelen zich dus zo te zien goed had voorbereid. Bij Rick Lahaye riep de partij mooie herinneringen op:
“In het verleden vertelde Piet gedurende een groepstraining dat het belangrijk is je strijdmoment te kiezen. Het bekende mantra: ‘Choose your battles’. Met bijbehorend geklop op de borst, vergrote pupillen en oerkreten probeerde Piet als een ware Zilverrug-gorilla de jonge jeugd, waaronder dit jurylid, te inspireren gedurende de les. In zijn optiek als trainer is het soms belangrijk te vechten op belangrijke momenten in een partij. Niet het kaas van je brood laten eten. Door niemand niet. Soms komt Kong ook weer boven bij Peelen, en in deze speelronde moest Van Delft eraan geloven. Een leuke KID waar door beide spelers met de vuist op tafel werd geslagen. Aftastend en manoeuvrerend in het begin, maar later startte het spektakel met 25.h4 en een daaropvolgend kwaliteitsoffer. Via de witte velden luidde Peelen de aanval in en met mooi spel wist hij Van Delft te verslaan. Een hele vermakelijke partij!”
En een totaal van 8 jurypunten!
1.c4 Pf6 2.Pc3 g6 3.e4 d6 4.d4 Lg7 5.Pf3 0–0 6.Le2 e5 7.0–0 Lg4 8.d5 a5 9.Pe1 Ld7 10.Pd3 Pa6 11.Lg5 h6 12.Le3 b6 13.Dd2 Kh7 14.f3 De7 15.Tae1
15…Le8
Dit lijkt niet veel kwaad te kunnen, maar hier slaat Stockfish om de een of andere reden rood uit.
16.Ld1
Wit doet hetzelfde… maar het is niet hetzelfde.
16…Pb4
Logischer lijkt nu 16…Pc5, vooral ook omdat het paard nu naar d7 kan.
17.Pc1 Ph5 18.a3 Pa6 19.Lc2 Pf4 20.g3 Ph5
Weer tijdverlies, hoewel dat in zo’n stelling niet erg zwaar weegt. Maar heel besluitvol doet het zwarte spel niet aan.
Je zou misschien verwachten dat wit nu f3-f4 ging doorzetten, maar Peelen doet het anders:
21.P1e2! Ld7 22.g4 Pf6 23.Pg3 Pg8 24.Kg2 Lf6
Eindelijk een plan voor zwart: 25…Lg5. Maar dat wordt op gewelddadige wijze verhinderd, waarna de hel losbreekt:
25.h4! Lxh4 26.Th1 g5
Duidelijk de enige.
27.Pf5!?
Een mooi kwaliteitsoffer, maar niet helemaal goed volgens de engine! Wit had deze zet kunnen voorbereiden met 27.Te2.
27…Lxe1 28.Dxe1 Lxf5
Hierna krijgt zwart geen tijd meer om alles goed te verdedigen. Blijkbaar was 28…Dd8 nog OK, bijvoorbeeld 29.Th2 f6 30.Dh1 Lxf5 31.exf5 Kg7 en dan zit de partijwending er niet in.
29.exf5
29…f6
Dit faalt tactisch. Na 29…Kg7 had wit 30.f6+! moeten vinden, waarna volgt 30…Pxf6 (30…Dxf6 31.Pe4) 31.Dc1 Pg8 32.Pe4 f6 33.Pg3 en hier staat wit zelfs nog een pion meer achter dan in de partij Bosman-Sprangers, maar het is duidelijk dat ook hier zwart het niet droog houdt.
30.Lxg5! Kg7
30…fxg5 31.f6+. Maar nu is h6 op den duur niet te verdedigen.
31.Le3 Tf7 32.La4!
Een vooruitziende blik! Een langzaam maar onverbiddelijk uitgevoerde aanval! De loper ontneemt de zwarte koning het vluchtveld e8.
32…Pc5 33.Lc6 Tb8 34.Dd2
34…Kf8
Zwart zou hier heel graag 34…e4 spelen, maar er is geen tijd: 35.Lxh6+ Kh8 36.Lf8+.
35.b4 Pb3 36.Lxh6+ Tg7
Zie de opmerking bij zet 32!
37.Lxg7+ Dxg7 38.De3 Pd4
Hier had Merijn het op kunnen geven: pion minder en geen enkel tegenspel. Maar het is een teamwedstrijd.
39.Th5 Pe7 40.Ld7 axb4 41.axb4 Ta8 42.Le6 Ta3 43.Dc1 Tb3 44.Da1 Pexf5 45.Lxf5 Txc3 46.Dxc3 Pe2 47.Dd2 1-0
Luuk Baselmans – Predrag Nikolic
LSG IntelliMagic-De Stukkenjagers
Na afloop bromde de zwartspeler dat hij enkele malen had verzuimd om op f3 te slaan. Dat neemt niet weg dat we hier te maken hebben met een eclatante zege van één van de Baselmans brothers op een gerenommeerde grootmeester, van wie we ons geen eerdere verliespartij kunnen herinneren in de Meesterklasse.
De partij kreeg in totaal 7 punten van de jury. Hendriks sprak van “Een dubieuze opening van de grootmeester die door wit met de krachtzetten 11.Pg5 en 12.De2 fraai werd afgestraft. Een walk-over!” En voor Lahaye was de partij gelegenheid tot de volgende bespiegeling: “Als je een icoon in de schaakwereld als Nikolic binnen 25 zetten van het bord speelt, dan is dat bijzonder. Nikolic zal zich mogelijk soms ergeren aan zijn eigen spel, aangezien hij weet hoe hoog zijn niveau vroeger was. Liefde voor het spel – net zoals vele andere voormalige wereldtoppers die zichzelf soms niet meer herkennen in de kwaliteit van hun hedendaagse spel – zal hen alleen toch doen terugkeren achter het bord. De mannen weken al snel af van de gebaande paden en het werd een potje straatschaak. Daar houd ik persoonlijk wel van! De zet 5.Tb1 – waarvan ik eerst vermoedde dat het weer zo’n gekke moderne computerzet was – ziet er dubieus uit. Ook Stockfish kreeg een kleine traan in zijn ogen. 7..e5?! was een ommekeer. Een zet als 7..Lxf3!? ziet er interessant uit in die stelling. 8.gxf3 e6 9.Dd2 d5 10.f5 was een mogelijkheid geweest. De zet Pg5 met Le2 was een combinatie die ik niet vaak heb gezien in een partij en het aanschouwen waard. Een spektakelpartij!”
1.e4 d6 2.d4 g6 3.Pc3 c6 4.f4 Db6!?
Een behoorlijke provocatie, lijkt me. Luuk kiest ook meteen zijn eigen weg:
5.Tb1
Lahaye’s Stockfish mag dan niet blij geweest zijn, die van mij geeft hier nog steeds +0.6. Maar de engine prefereert 5.Pf3 en 6.a4 of andersom en verdubbelt dan de inzet.
5…Lg7 6.Pf3 Lg4 7.Le3
7…e5!?!??
Een nog veel ernstigere provocatie. Achteraf besefte Nikolic dus dat hij hier al het paard had moeten slaan. Wist hij niet dat Luuk Baselmans inmiddels ook een aardige aanvalsreputatie heeft opgebouwd?
8.fxe5 dxe5 9.Dd2 Pd7 10.d5 Dc7
11.Pg5!
Misschien had zwart op zet 9 nog op f3 kunnen slaan, al was dat ook niet geweldig geweest. In ieder geval is het nu definitief van de baan.
11…f6
Ai, wat een zet. Maar na 11…h6 voorzag Predrag nu vast en zeker het droge 12.Pxf7! Kxf7 13.h3 en wit wint gewoon het stuk terug met winnend voordeel. Hij kan ook eerst nog 13.Lc4 proberen.
12.Le2! fxg5 13.Lxg4 h6 14.0–0 Pgf6 15.Le6 Pf8
16.d6!
Dat is een buitenkansje dat je de jongere Baselman niet moet geven… de zwarte koning raakt in een spervuur van witte stukken.
16…Dd8 17.Lc4
Nu is b2-b4-b5 de meest vreselijke dreiging.
17…Dd7 18.Pa4 Pxe4?!
Een normale sterveling speelt hier 18…b6 19.Db4, maar Nikolic had hier waarschijnlijk in gedachten de partij al opgegeven.
19.Db4 a5 20.Db3 Pxd6
Ein Gefundener kann alles fressen…
21.Pb6 Dg4
Wild om zich heen slaand zinkt hij naar de bodem.
22.Lf7+ Ke7 23.Pxa8 a4 24.Da3
En toch maar voor de 25ste opgegeven, gewoon omdat hier niets zinnigs meer te spelen valt. Op 24…Lf6 bijvoorbeeld vergt 25.Txf6 geen rekenwerk.
1-0
Mees van Batenburg – Mart Nabuurs
Klasse 2C, Venlo-RSR Ivoren Toren
Deze partij werd ingestuurd door de witspeler met de volgende woorden: “Ik deed een interessant pionoffer waardoor ik heel veel spel over de g-lijn kreeg. Vanaf daar speelde ik het foutloos uit, door een positioneel kwaliteitsoffer kon zwart geen stuk meer bewegen.”
“Zwart overleefde de opening niet helemaal, zijn koning bleef in het midden achter en met een aardig (doch voor de hand liggend) kwaliteitsoffer verkreeg wit een winnende aanval. Een prima partij uit één stuk,” schreef Hendriks. En Lahaye: “Mooie aanvalspartij van Mees met veel leuke combinaties!” Opgeteld kreeg deze partij 4 punten van de jury.
1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.Lc4
Bobby Fischers favoriete zet!
6…e6 7.Le3 Pc6 8.Lb3 Le7
9.g4!?
Dit pionoffer is gefundenes Fressen voor elke rechtgeaarde aanvalsspeler, en in Hoogeveen heb ik met eigen ogen gezien dat Mees een speler van die snit is. Het moge ook niet verwonderen dat de zet ook in vijf serieuze partijen is gespeeld door de beruchte Servische houwdegen Dragoljub Velimirovic.
9…Pxd4 10.Dxd4 e5 11.Dc4!
Niet erg voor de hand liggend, deze damemanoeuvre naar e2, maar wel het beste volgens de engine en dus hoogstwaarschijnlijk goed voorbereid door Mees.
11…Le6 12.De2 Lxg4 13.f3 Le6 14.0–0–0 Tc8
Het is begrijpelijk dat Mart hier liever niet meer kort rokeert, maar Stockfish doet dat wel: 14…0–0 15.Thg1 Lxb3 16.Lh6 Pe8 en na 17.axb3 kan zwart wat lucht maken met 17…f5, maar hij staat wel voor een verdedigende klus.
15.Thg1 g6 16.Lh6
Voor het pionnetje heeft wit al meteen zeer onaangename druk.
16…Lf8 17.Lg5 h6?
Een ernstige verzwakking van de cruciale g-pion. Het is de vraag hoe wit verder had willen komen na 17…Le7. Hier is het voor de hand liggende 18.h4 niet goed wegens 18…Ph5!. Mogelijk had hij na de zetherhaling 18.Lh6 Lf8 gekozen voor 19.Dd2.
18.Lxe6 fxe6 19.Le3 Kf7
19…g5 20.h4 is natuurlijk onhoudbaar, maar ook dit is krakkemikkig. Mees breekt meteen de stelling open:
20.f4 Da5
Wellicht had zwart hier wat tegenspel moeten zoeken met 20…Txc3 21.bxc3 Da5, maar dan is alleen zijn dame actief en dat is niet voldoende.
21.Tgf1 Le7 22.fxe5 dxe5 23.Td7 Tc7
24.Txe7+!
Hij maakt het in stijl af. Ook sterk was 24.Txf6+! Kxf6 25.Df2+ Kg7 26.Lb6.
24…Kxe7 25.Df2 Pd7
Of 25…Tf8 26.Lxh6 Tf7 27.Lg7!.
26.Df7+ Kd8 27.Td1 Kc8 28.Dxe6
De vernietigende dreiging is 29.Pd5, waarna zwart niet eens op a2 kan slaan. Dus hij moet een stuk geven:
28…Kb8 29.Txd7 Txd7 30.Dxd7 g5?!
Verliest alsnog in de aanval, maar het witte trio dame-loper-paard was sowieso veel te sterk.
31.Dd6+ Dc7 32.La7+ Kc8 33.De6+ Dd7 34.Dxe5 Te8
Laat sportief de matzet uitvoeren.
35.Db8#
Atakan Sirin – Joppe Raats
LSG IntelliMagic-De Stukkenjagers
De witspeler in deze partij kende een fijn debuut bij LSG. Teamgenoot Edwin van Haastert meldde dat Atakan Sirin een FM is (hij komt uit Turkije) die net in Leiden is komen werken (bij het Europees Ruimteagentschap ESA) en zich zelf bij LSG heeft gemeld. De debutant kwam al snel goed te staan met de Jobava-opstelling en besliste de partij met een verrassend loperoffer met een paar originele pointes. 2 punten van de jury.
1.d4 Pf6 2.Pc3 d5 3.Lf4 e6 4.Pb5 Pa6 5.e3 c6 6.Pc3
6…b6?!
Beter 6…Le7, 7…Db6 en 8…0–0.
7.Pf3 Pb8
En zo verliest zwart meer tijd dan wit met zijn paard.
8.a3 Lb7 9.h4 Ld6 10.Pe5
Automatisch Lf4, h4 en Pe5, een beproefd recept.
10…Dc7 11.h5
11…h6?
Te langzaam. Beter was de witte centrumconstellatie bevragen met 11…Pbd7, waarna er toch wat stukken geruild moeten worden.
12.Df3 Pbd7 13.Dg3
Dit is een heel ander verhaal; zwart is al in grote problemen.
13…Ke7 14.Ld3
Leerzaam; in deze opstelling wordt deze loper pas heel laat ontwikkeld, maar dan ook met grote kracht. Dat is overigens helemaal volgens Tarrasch.
14…a6
15.Lg6!
Volgens de engine was 15.e4 zelfs nog sterker, maar de tekstzet is origineel en prima, en vergeet ook het schokeffect niet!
15…Lxe5
15…fxg6?? 16.Pxg6+ verliest de loper op d6 en daarna nog meer.
16.dxe5 Pg8
17.Th3?!
Het idee is prima (17…fxg6? 18.Dxg6 Kf8 19.Tg3) maar 17.Th4 was nog beter.
17…Dd8 18.Lxf7!
Met dezelfde pointe: 18…Kxf7 19.Dg6+ Kf8 20.Tg3 en g7 is niet te dekken.
18…Df8 19.Lg6 Kd8 20.Dg4 De7 21.Lg3 Kc7 22.Lh4
En zwart gaf op; zijn stelling stort volledig in elkaar want 22…Pxe5 23.Df4 Dd6 24.Lg3 verliest een stuk.
1–0
